Εδώ που η Αγάπη δεν είναι Αρκετή (Edo pou i Agapi den einai Arketi)

Είμαι τόσο τυχερός που έζησα όσα συνάντησα
Με δυο καλούς γονείς που όσο τίποτα τους αγάπησα
Κι αν έκαναν λάθη, τους συγχώρεσα και το πάλεψα
Για μένα και για τον αδερφό μου ως το τέλος άντεξα
Οι φίλοι δεν μιλάνε για σένα γιατί νομίζουνε
Πως όταν ακούω το όνομά σου ίσως σε θυμίζουνε
Δεν ξέρουν πως δεν ξέχασα ποτέ και με εκνευρίζουνε
Γιατί λίγοι με ξέρουν, μα ελάχιστοι με γνωρίζουνε
Μάθε ποιος είσαι πριν μιλήσεις για τους άλλους
Δεν έχει νόημα πια το να δημιουργείς αντιπάλους
Αναζητώντας λιμάνι δένεις τους κάβους
Προσέχοντας πάντα να μην πέσεις πάνω στους βράχους
Χαμογέλα, είναι μικρή η ζωή, μη χάνεις λεπτό
Απ' το να κάνεις κάτι όμορφο ή να πεις σ' αγαπώ
Να πεις μια καλημέρα σε έναν άγνωστο περαστικό
Βόλτες μες στα στενά της πόλης, δίχως προορισμό
Η μυρωδιά του καφέ το πρωί ξυπνάει τις αισθήσεις
Μπορεί τα χρόνια να περνάν, μα μένουν οι αναμνήσεις
Οι μικρές μας ιστορίες, οι πιο όμορφες αφηγήσεις
Να θυμάσαι, τη φωνή δεν μπορείς να τη φυλακίσεις

Θυμάσαι Μήτσο; Θυμάμαι να λες
Και όσο γεμίζει το ποτήρι να σε βλέπω να το καις
Σε θυμάμαι να φεύγεις, σε θυμάμαι και να με θες
Και ό,τι δεν είπαμε εν τέλει ζει σε κυματομορφές
Αυτό γουστάρω να κάνω, αυτός είναι ο τρόπος μου
Η καύλα μου, ο λόγος μου, η τρέλα και ο ψυχολόγος μου
Η απουσία είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου
Ανάμεσα σε ανθρώπους, μα πάντα, πάντα είμαι μόνος μου
Εδώ που η αγάπη δεν είναι αρκετή
Και δεν φτάνει το πάθος για να μας κρατήσει μαζί
Μεγαλώνω, όμως μέσα μου νιώθω ακόμα παιδί
Μην αμφιβάλλεις πότε πως για μένα έχεις γεννηθεί
Αστέρια γέμισε ο ουρανός και πάλι απόψε
Για αυτούς που έφυγαν νωρίς κλείσε τα μάτια και νιώσε
Όσο μπορείς να αλλάξεις κάτι μέσα στο χάος
Και σώσε ό,τι απέμεινε από εσένα και το μήνυμα δώσε
Πάψε να αλλάζεις κανάλια και άλλαξε τον τρόπο που σκέφτεσαι
Πολλές πληροφορίες με αποτέλεσμα να μπερδεύεσαι
Κοιμάσαι πολύ κι όμως σπάνια πια ονειρεύεσαι
Μια φορά ζεις, χίλιες πεθαίνεις και μια ερωτεύεσαι