Στις Χαραυγές Ξεχνιέμαι (Stis Haravges Ksehniemai)

Μάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο
Μόνο μια απόχη να τρυγώ της θάλασσας την πονηριά
Και της σιωπής τον πλούτο

Bάρα καλή, βάρα γερή, μια ντουφεκιά ζαχαρωτή
Κι άσε να νιώσει η γαλαρία του χαρτοπόλεμου τη βία

Σκουπίδι η σκέψη την πετώ, τη λογική απαρνιέμαι
Μ’ ένα σαράκι αρμένικο για δρόμους που δε θέλησα
Στις χαραυγές ξεχνιέμαι

Bάστα το νου, βάστα το νου να μην γκρινιάξει του καιρού
Πού 'φτιαξε με τον πόνο κλίκα και τσιγκουνεύεται στη γλύκα