Ο Δάσκαλος Κι Εγώ (O Daskalos Ki Ego)

Ξυπόλητος στα όρη του Δαλάι Λάμα πήγα
Πέντε χρονάκια με καράφλα στο Θιβέτ
Έκανα Τάι Τσι και λογοθεραπείες
Με διάφορες φωνητικές τεχνοτροπίες
Μήπως μπορέσω να βρεθούμε τετ α τετ
Άνετα μιλάω τώρα και σε μπακαλιάρους
Σε κατσαβίδια και σε λογισμικά
Έλιωσα την τέχνη και τις πόρτες μ’ ένα χέρι
Κι έμαθα να κόβω με τα μάτια τον κιμά
Στη γειτονιά μου με φωνάζουν λακαμά

Με το δάσκαλό μου περπατάγαμε σε φύκια
Αξιοποιώντας φουτζιγιάμα τεχνικές
Καλούσε πνεύματα μόνο με μπινελίκια
Και με περούκες είχε πάντα εμμονές
Να μη σου πω που εφευρέθει ο φραπές

Μέσα στο σεντούκι σαρανταεννιά μανδύες
Διάφορα τσόκαρα νοσοκομειακά
Σε σάπιο πάπυρο έγραφε μαλακίες
Τα είχε για λίγο με τη Λίνα τη Σακκά
Και είχε μάθει τσαλιμάκια του Κακκά

Μυσταγωγικού περιεχομένου συνευρέσεις
Μεταλαμπαδεύοντας τη γνώση του αχινού
Δε φτάνουν ούτε χίλιοι κόμποι να με δέσεις
Ώντας αυτόχθονας από το Κατμαντού
Και σ’ αγαπώ τρελό μωράκι τ’ ουρανού

Έχω το ρεκόρ ορθοστασίας με κοθόρνους
Σαράντα Όσκαρ και ένα Νόμπελ ιατρικής
Πιάνουν τα χέρια μου χειρίζομαι και τόρνους
Είμαι ο άρχοντας της αστροφυσικής
Να μη σου πω και της κβαντομηχανικής