Λίγο Πρίν Το Τέλος (Ligo Prin To Telos)

Κάποιες φορές με πιάνω να ψάχνω έναν λόγο καλό άλλες πάλι σκέφτομαι πως θα αφήσω το στυλό κάποιες φορές ντρέπομαι που ακόμα είμαι εδώ και άλλες φορές την φάση γουστάρω όσο τίποτα άλλο κάποιες φορές δεν κοιμάμαι τα βράδια καλά αλλά στις έξι σηκώνομαι πάντα πάω στην δουλειά και λέω ξανά όλα θα αλλάξουν κάνε λίγη υπομονή και κάθε μέρα υπομονή για τόσα χρόνια υπομονή
Άλλες φορές τρελένομαι και σαν μαλάκας φέρομαι απέναντι σε αυτούς που έστω και λίγο με σκέφτονται
Μα ότι και αν είμαι γιαυτό που είμαι χαίρομαι έστω και αν οι δικοί μου για τον ίδιο λόγο ντρέπονται
Πως να στο πω κάποιες φορές έχω τόσα να πω που νομίζω όταν ανοίξω το στόμα μου θα παρεξηγηθώ
Κάποιες φορές μιλάνε άσχημα για μένα αλλά κρατιέμαι δεν σας κάνω την χάρη μαλακισμένα
Έχω ζήσει είκοσι δύο γαμημένους χειμώνες και εκεί ίδιες πουστιές από δω ίδιες πουστιές απο κει
Κουράστηκα πριν κλείσει για μένα το πρώτο σκέλος νιώθω κάθε στιγμή πως πλησιάζει το τέλος
Δεν θέλω τίποτα φίλε μην μου ζητάς τίποτα όσο ζω και αναπνέω θα λέω τα ανείπωτα φίλε
Νιώθω λίγο πριν το τέλος φίλε νιώθω σπασμένο βέλος ότι κι ακόμα αν μου πεις θα έρθει το τέλος
Πριν να είμαι ένα τίποτα πάνω από το τίποτα αλλά χαίρομαι γιατί εγώ ξεκίνησα από το τίποτα
Όσο ζω και αναπνέω θα λέω τα ανείπωτα
Δεν θέλω τίποτα φίλε μην μου ζητάς τίποτα
Κάποιοι μου λένε ότι αν έγραφα πιο ήρεμα θα ήταν ευτύχημα μα δεν κατάλαβες καλά είμαι στους στίχοιμα
Και αν δεν ξέρεις τι σημαίνει αυτό ψάξε και ρώτα κάθε λεπτό τρέχει στις φλέβες μου μελάνι καυτό
Νιώθω να σπάω κάθε μέρα όλο και πιο πολύ νιώθω το δέρμα μου γύψο το σάλιο μου σαν χολή
Νιώθω ότι ελευθέρωσα μόλις στοιχειά και δαίμονες και με εκδικούνται με ανασφάλειες και ιδέες έμμονες
Άλλες φορές τα έχω χαμένα και βρίζω εμένα και νομίζω ότι όσα και αν σου πω πάνε χαμένα και σιωπώ προσπαθώντας να ακούσω κάποια φωνή
Θέλω να δω από την σιωπή αυτή τι μπορεί να βγει
Θέλω να μάθω τι έχεις να πεις;
Γιατί με μισείς;
Από το μηδέν ξεκίνησα πως με αμφισβητείς;
Το μίσος είναι φθόνος και φθόνος χαμένος χρόνος οποίος μισεί και όποιος αγαπά μένει μόνος
Γιαυτό δεν θέλω τίποτα πραγματικά
Απο το στόμα μου θα βγαίνουν τα ανείπωτα γενικά
Θα μείνω πάνω στην σκηνή στην φαρέτρα σπασμένο βέλος θα περιμένω μέχρι να έρθει το τέλος
Δεν θέλω τίποτα φίλε μην μου ζητάς τίποτα όσο ζω και αναπνέω θα λέω τα ανείπωτα φίλε
Νιώθω λίγο πριν το τέλος φίλε νιώθω σπασμένο βέλος ότι κι ακόμα αν μου πεις θα έρθει το τέλος
Πριν να είμαι ένα τίποτα πάνω από το τίποτα αλλά χαίρομαι γιατί εγώ ξεκίνησα από το τίποτα
Όσο ζω και αναπνέω θα λέω τα ανείπωτα
Δεν θέλω τίποτα φίλε μην μου ζητάς τίποτα
Δεν θέλω τίποτα φίλε μην μου ζητάς τίποτα όσο ζω και αναπνέω θα λέω τα ανείπωτα φίλε
Νιώθω λίγο πριν το τέλος φίλε νιώθω σπασμένο βέλος ότι κι ακόμα αν μου πεις θα έρθει το τέλος
Πριν να είμαι ένα τίποτα πάνω από το τίποτα αλλά χαίρομαι γιατί εγώ ξεκίνησα από το τίποτα
Όσο ζω και αναπνέω θα λέω τα ανείπωτα
Δεν θέλω τίποτα φίλε μην μου ζητάς τίποτα