Yahiko

[Verse 1]
Κοιτώ και βλέπω ανατολη
Το σηκωσε το φως ο ταξιθετης
Και ποτισα με κοκκινο τη γη σαν καλλιτέχνης
Κάτω από τη μάσκα μου είμαι νέκρα
Τώρα στα μάτια κοιτάμε βρώμα και γίνε πέτρα
Όπως το ζω και το ανασαίνω
Δε φτάνει το να γράψεις δύο σελίδες επιπλέον
Η μέρα σβήνει
Η νύχτα φανερώνει ολα
Αυτά που η μέρα κρυβει απο την πόλη των αγγέλων
Όλη η αγέλη μου είναι klepto
Δικάζω το Θεό σε πεντε γύρους δέκα λέπτων
Κάτω από την σκιά του δράκου
Συνεπής στο ραντεβού μου με το θάνατο αντιπάλου

[Chorus]
Ομίχλη πέφτει χαμηλά σε ψιλοταβανα
Δεν κολυμπάτε στο βυθό και σε βαθιά νερά
Κρυφοκοιτατε σαν παιδιά την αντανάκλαση
Όμως πότε δεν το ακουμπησατε κομπάρσοι
Κρατά δυνάμεις για το τέλος
Μόνο στο τέλος θα φανουν οι νικητές
Ο διάβολος στη γη μου περπατά μετανιωμένος
Γιατί επιστρέφω κάτι νύχτες σαν και αυτές

[Verse 2]
Η μόνη σκέψη μου είναι τράβηγμα
Εκείνοι που με νιώθουνε χάνονται τα χαράματα
Μισώ τον κόσμο αλλα
Σ' αγπησα για δύο λεπτά και αυτό χωρίς να το θελα
Συνήλθα πιο μετά
Τα μάτια μου ανοιχτά
Τα λόγια μου βαθιά μα λόγια απλά
Η γλώσσα και τα χέρια μου χρυσά
Το πρόσωπό μου flat
Φωνάζω και σηκώνω πυρκαγιά
Βουτηξαμε τη γλώσσα στη φωτιά

[Verse 2]
Ταξίδι με τα βηματα ασυγχρονητα στη σφαίρα
Προικα θελω πριν τα δωδεκα χιλιόμετρα
Πήρες το φως για δεδομένο τότε στο κλεψα
Πήρα τη δεύτερη στροφή γιατί δεν χωρεσα
Το σκοτάδι στο μυαλό μου με έχει αλλάξει
Ξέρω πως κάτι πίσω από το σκοτάδι κάτι υπάρχει
Μετά τη μάχη είμαι δεμένος στο κατάρτι
Αλλιώς ποτε δεν ξαναβλέπω την Ιθάκη
Αθήνα πόλη των νεκρών με απόδοση 1.70
Γυρίζω με ότι κλέβω απ'το παλάτι
Πήρα τη δύναμη του κτήνους κόβοντάς το
Το να μου πούνε σ'αγαπώ δεν το χω ανάγκη

[Chorus]
Ομίχλη πέφτει χαμηλά σε ψιλοταβανα
Δεν κολυμπάτε στο βυθό και σε βαθιά νερά
Κρυφοκοιτατε σαν παιδιά την αντανάκλαση
Όμως πότε δεν το ακουμπησατε κομπάρσοι
Κρατά δυνάμεις για το τέλος
Μόνο στο τέλος θα φανουν οι νικητές
Ο διάβολος στη γη μου περπατά μετανιωμένος
Γιατί επιστρέφω κάτι νύχτες σαν και αυτές