Oon Manam

تو تراس بودم یهو بارون زد
یه اشاره ای کرد و بعد آروم رفت
من داغونم از این دنیای لعنتی
منو نابود کرد و پاشوندم
هر روز داره میشه راه دورتر
هرچن .. کابوسم
دنیا رو نمیدم به ناموسم
این حرفارو بود که منو داغون کرد
خستم میفهمی آشوبم
دل تنگ نور و بارونم
آغوش من که آلودست
تو خوب باش تا بازم آروم شم
زندگی نکرد و تا نور رفت
حتی بدتر از کابوسم
حرفامو میشنوی داغونم
زندگی دویید و جا موندم

دوباره بپیچی سیگاری
بشینی ببینی چی داری
سوز سرما باز تنها تو پارک
یه چایی بریزی لیوانی
بد گند زدم بند و آب دادم
هر شب علف من گناهکارم
هم مغرور بودم هم گاهی تخس
ولی هرچی که دارمو از دو پام دارم
قلبم شکسته مغزم مریض
پیله نکن بهم کرمم نریز
حنجره خستست صدام در نمیاد
پنجره بستست کنسله مقصد
حتی بگن اونور سراب میریم
غرق هوس شده فرهاد امروز و شوری نمونده خب برای شیرین

کورس:
چه ساده رفت چه ساده...

تازه اولشه نه تش تو دوربینم
نه پشتش من بعد از تو خوب میشم
خوشگل گاییده بو ادکلنت
اینجا امثال من همش بو دود میدن
یه بچم بی جنبم قبول اه
خستم از شیون از زبونم
تو این خونه تنهایی لال شدم
به خودت قسم ولی این حقم نبود نه
میگی بجنگ نجنگم چی ها بفهمم نفهمم نیست
میگفتن پیشتیم غلط میگفتن ولی حالا پیش تیممن
این صدا اذان منه دلخوش به اونیکه موندن همدستش شد
هی میگن اون بده اون عوضیه لاشیه اون منم خفه شو اه

کورس: ....