Columba aspexit
Per cancellos fenestrae
Ubi ante faciem eius
Sudando sudavit balsamum
De lucido Maximino
Calor solis exarsit
Et in tenebras resplenduit
Unde gemma surrexit
In edificatione templi
Purissimi cor dis benivoli
Iste turris excelsa
De ligno Libani et cipresso facta
Iacincto et sardio ornata est
Urbs precellens artes
Aliorum artificum
Ipse velox cervus cucurrit
Ad fontem purissime aque
Fluentis de fortissimo lapide
Qui dulcia aromata irrigavit
O pigmentari
Qui estis in suavissima viriditate
Hortorum regis
Ascendentes in altum
Quando sanctum sacrificium
In arietibus perfecistis
Inter vos fulget hic artifex
Paries templi
Qui desideravit alas aquile
Osculando nutricem Sapientiam
In gloriosa fecunditate Ecclesie
O Maximine
Mons et vallis es
Et in utroque alta edificatio appares
Ubi capricornus cum elephante exivit
Et Sapientia in deliciis fuit
Tu es fortis
Et suavis in cerimoniis
Et in choruscatiane altaris
Ascendens ut fumus aromatum
Ad columpnam laudis
Ubi intercedis pro populo
Qui tendit ad speculum lucis
Cui laus est in altis
Columba aspexit was written by Hildegard von Bingen.