سعید سلطانپور (زاده ۱۳۱۹ در سبزوار – درگذشته ۱۳۶۰ در زندان اوین، تهران)، شاعر، نمایشنامهنویس، کارگردان تئاتر، عضو کانون نویسندگان ایران و فعال سیاسی چپگرای ایرانی بود. وی یکی از شاعرانِ سخنران در شبهای شعر گوته بود. اشعار سرودهایی چون «پرنیان شفق»، «سر اومد زمستون» ، «خون ارغوانها» ، «گل مینای جوان» و «آیینه رود» از اوست. سعید سلطانپور پس از انشعاب در سازمان چریکهای فدایی خلق ایران در پی انقلاب ۱۳۵۷ ایران، به طرفداری از طیف “اقلیت” پرداخت که باور به ادامه مبارزه مسلحانه و موضعگیری در مقابل رژیم داشت. وی در ۲۷ فروردین ۱۳۶۰ (در شب عروسیاش) به اتهام هواداری از “سازمان چریکهای فدائی خلق” دستگیر و نزدیک به دو ماه بعد در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ در زندان اوین، اعدام شد. گفته میشود از او خواسته شده که در نمایش و مصاحبه تلویزیونی ندامت کند تا اعدام نشود اما او نپذیرفت و جانش را در راه آرمانش داد
Saeed Soltanpour's first song Setareye Momken released on Thu Jan 01 1970.