Δεν υπάρχει “τραπ ή ραπ” για τον Ortiz, το ταλέντο του τον έχει γλιτώσει απ’ αυτήν την κουβέντα, είναι απ’ τους ανθρώπους του χώρου που ενώνει. Τον ενδιαφέρει η μουσική, τίποτα άλλο. Θα γράψει για τους πάντες, αρκεί, όπως μου λέει και μου ξαναλέει, να βγάζει vibes μέσα στο στούντιο με όποιον πρόκειται να συνεργαστεί.
Μια ματιά στα ονόματα που έχουν πατήσει πάνω στα μπιτς του δείχνουν ότι λέει την αλήθεια: RICTA, Light, Rack, Τζαμάλ, ΛΕΞ, Immune, Toquel.
Δεν μπορούν πολλοί παραγωγοί να στηρίξουν μία τέτοια επιλογή, είναι δύσκολο να πατήσεις και στις δύο βάρκες -και στις τρεις και στις τέσσερις- χωρίς να μοιάζεις, το λιγότερο, σαν χαμένος. Πώς το καταφέρνει αυτό; Με δουλειά και υπομονή. Έχει ζήσει στην Γερμανία αλλά και στον Άγιο Δομίνικο.