ایرج جنتیعطایی (زاده ۱۹ دی ۱۳۲۵ در مشهد)، شاعر، ترانهسرا، نمایشنامهنویس و کارگردان تئاتر ایرانی است. ترانهسُرایی را در نوجوانی (اوایل دهه چهل خورشیدی) آغاز کرد. برای ترانههای اولیهاش، میلاد کیایی آهنگسازی میکرد که روزهای سهشنبه از یک برنامه آماتوری رادیو ایران پخش میشد. اولین کاری که به طور رسمی از او پخش شد ترانهای بود به اسم شِکوِه که بر روی ملودیای از سلیمان اکبری نوشته بود و روز جمعهای از برنامه شما و رادیو پخش شد. بعدتر به صورت تیمی، کار با یکی از درخشانترین آهنگسازان موسیقی پاپ ایران، پرویز مقصدی را آغاز کرد. در این دوران ترانههای بسیاری را بر مبنی ملودیهای مقصدی آفرید. ترانه گلسرخ که ویگن اجرایش کرد، یکی از مشهورترین ترانههای این دوران است. بعدها به استودیو طنین پیوست و ترانههایش در کنار ترانههایی از اردلان سرفراز، شهیار قنبری، زویا زاکاریان، فرهاد شیبانی و منصور تهرانی با آهنگسازی آهنگسازانی همچون واروژان، بابک بیات و حسن شماعیزاده و صداهایی چون داریوش و گوگوش و ابی موسیقی پاپ و موج نو ترانه ایران را در دهه پنجاه خورشیدی (هفتاد میلادی) به اوجی درخشان رساند. او به همراه دوست و بچهمحل دوران نوجوانیاش، بابک بیات با احساسی که از رویداد سیاهکل گرفت در سال ۱۳۵۲، ترانه جنگل را با صدای داریوش اقبالی منتشر کرد. این ترانه در کنار ترانههای بنبست و خونه، ساواک را متوجه او کرد که به دستگیری او و داریوش در سال ۱۳۵۳ منتهی شد