Ο Χρήστος Νικολόπουλος (Καψοχώρι Ημαθίας, 11 Ιουλίου 1947) είναι Έλληνας συνθέτης και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού. Το έργο του εστιάζεται στο λαϊκό τραγούδι έχοντας εμφανή στοιχεία και από την παραδοσιακή μουσική. Συνέθεσε πολλά μουσικά έργα. Οι γνωστοί δίσκοι του είναι πάρα πολλοί (αναφέρεται εκτεταμένη αναφορά στην ενδεικτική του δισκογραφία) και μερικά από τα πλέον γνωστά τραγούδια τα: «Νυχτερίδες και αράχνες» (1968), «Απόψε σ' έχω στην αγκαλιά μου» (1968), «Αγριολούλουδο» (1972), «Νύχτα στάσου» (1975), «Υπάρχω» (1975), «Στο σταυροδρόμι» (1977), «Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει», «Παίξε Χρήστο επειγόντως», «Οι νταλίκες», «Όλοι δικοί μας ήμαστε», «Ο Σαλονικιός», «Αγάπη όλο ζήλια», «Το βραδάκι», «Συλλαβιστά – ­Ψιθυριστά», «Μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς», «Η νύχτα θέλει έρωτα», «Όλες του κόσμου οι Κυριακές» κ.α.
Βιογραφία
Ο Χρήστος Νικολόπουλος γεννήθηκε στις 11 Ιουλίου 1947 στο Καψοχώρι, χωριό στην Αλεξάνδρεια (Ημαθίας). Η οικογένειά του δεν είχε τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους για τις σπουδές του. Η ενασχόληση με κάτι επαγγελματικό γύρω από τη μουσική, καθώς ήδη η οικογένειά του ασχολούνταν γύρω από αυτή, φάνταζε ως μονόδρομος για τον Χρήστο Νικολόπουλο από τη νεαρή του ηλικία. Για λόγους βιοποριστικούς και με σκοπό να βοηθήσει τη φτωχή οικογένειά του ασχολήθηκε επαγγελματικά παίζοντας σε όλη την περιφέρεια της ιδιαίτερης πατρίδας του, σε κέντρα, γιορτές, γάμους, πανηγύρια κλπ. Το 1963, σε ηλικία μόλις δεκαέξι ετών, με την ευχή του πατέρα του ως μόνο εφόδιο, έφτασε στην Αθήνα. Στην οδό Βερανζέρου με Σατωβριάνδου στην Ομόνοια υπήρχε το «Καφενείο των Μουσικών». Εκεί γνώρισε μουσικούς που τον βοήθησαν να παίζει σε δίσκους μικρών εταιρειών. Ο Στέλιος Ζαφειρίου, δεξιοτέχνης στο μπουζούκι τον άκουσε και του πρότεινε να παίζουν μαζί στις ηχογραφήσεις μεγαλύτερων εταιρειών. Σύντομα ο Χρήστος Νικολόπουλος άρχισε να γίνεται πιο γνωστός και πολλοί μιλούσαν για “μεγάλο μουσικό ταλέντο”, εκθειάζοντας παράλληλα την σεμνότητα του. Το 1964 δούλεψε για μία σεζόν εκεί που τραγουδούσε ο Μανώλης Αγγελόπουλος που χαρακτηριζόταν ως μεγάλος τραγουδιστής της περιόδου εκείνης. Το 1965 ο μουσικός Πέτρος Ιατρού τον σύστησε στον Στέλιο Καζαντζίδη, με τον οποίο δούλεψε μαζί τα τελευταία χρόνια των τότε εμφανίσεων του Καζαντζίδη (1965-1966). Πήγαν σε περιοδείες στην Αμερική, Γερμανία, αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Ο Στέλιος Καζαντζίδης την άνοιξη του 1966 αποχώρησε από τα κέντρα και από τότε δεν ξαναεμφανίστηκε (παρά μόνο πολύ αργότερα και συμβολικά πλέον). Μεταγενέστερα και παρά τις καλές σχέσεις που είχαν οι δύο άνδρες κατά το παρελθόν υπήρξε και σχετική έριδα μεταξύ τους για την πατρότητα κάποιων τραγουδιών, που κάλυψαν σε ευρεία κλίμακα τα ΜΜΕ της εποχής αυτής.Ο Χρήστος Νικολόπουλος συνέχισε την πορεία του αυτόνομα, γνώρισε και εργάστηκε σχεδόν με όλους τους ρεμπέτες της εποχής (Βασίλης Τσιτσάνης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Κυριαζής, Μάρκος Βαμβακάρης, Σταύρος Κουγιουμτζής). Από το 1968 άρχισε να γράφει τα πρώτα δικά του πλέον τραγούδια. Την περίοδο 1969-70 συνεργάστηκε και τον βοήθησε πολύ στις μουσικές σπουδές του ο Μανώλης Χιώτης. Όπως αναφέρει τακτικά ο Χρήστος Νικολόπουλος «Με τον Μανώλη Χιώτη ήταν σαν να απέκτησα μεταπτυχιακό δίπλωμα μαζί του». Είναι ευρέως γνωστό ότι, τουλάχιστον οι παλαιότεροι δεξιοτέχνες του μπουζουκιού είχαν σαν ίνδαλμα τον Μανώλη Χιώτη και ο Μανώλης Χιώτης εκφραζόταν με τα καλύτερα λόγια για τον Χρήστο Νικολόπουλο. Ο Χρήστος Νικολόπουλος υπήρξε επίσης στενός συνεργάτης με τον Γιώργο Ζαμπέτα και μάλιστα σε μία αφιέρωση του ο Γιώργος Ζαμπέτας τον αποκαλεί “γιο” του. Ο Χρήστος Νικολόπουλος για τουλάχιστον 40 χρόνια έχει παίξει με το μπουζούκι του πολύ μεγάλο μέρος της ελληνικής δισκογραφίας, (κάποιοι μουσικοί συντελεστές το εκτιμούν σε ποσοστό 80% στον τομέα της λαϊκής μουσικής) και έχει συνθέσει επίσης, δουλειά πολύ επίπονη για ένα μουσικό.

Το Δεκέμβριο του 2005 ο Χρήστος Νικολόπουλος κυκλοφορεί το ομότιτλο soundtrack της γνωστής τηλεοπτικής σειράς «Η Λίμνη Των Στεναγμών». Το άλμπουμ περιλαμβάνει 18 τραγούδια, μερικά από τα οποία είναι ορχηστρικά, με τη μουσική υπογραφή του Χρήστου Νικολόπουλου, αλλά και του γιου του Βασίλη Νικολόπουλου, σε δύο από αυτά («Στην Απέναντι Οχθη», «Πρωινή Βόλτα»), ενώ τους στίχους επιμελείται ο Φίλιππος Γράψας. Τα τραγούδια ερμηνεύει η Μαρία Σπυροπούλου.

Συνεχίζει να εργάζεται μέχρι σήμερα.

Μουσική εκπαίδευση
Ο Χρήστος Νικολόπουλος αποτελεί την πεμπτουσία του να είσαι πραγματικά αυτοδίδακτος. Με τα πρώτα του ακούσματα να έχουν σαφέστατα ρίζες της Ελληνικής μουσικής παράδοσης και με το πρώτο του μπουζούκι στα χέρια -σε ηλικία μόλις δώδεκα ετών- βρέθηκε για πέντε μήνες κοντά σε ένα δάσκαλο μουσικής. Αν και αρίστευσε στο διάβασμα του πενταγράμμου τα μυστικά του οργάνου που διάλεξε: το μπουζούκι, τα έμαθε μόνο αυτοδίδακτα. Άρχισε να μελετάει ατελείωτες ώρες με το μπουζούκι του και παράλληλα να παίζει με κάποια μικρά συγκροτήματα της περιοχής είτε λαϊκά είτε παραδοσιακά τοπικά. Πολύ γρήγορα ο Χρήστος Νικολόπουλος άρχισε να γίνεται ένας δεξιοτέχνης του μπουζουκιού. Για λόγους βιοποριστικούς και με σκοπό να βοηθήσει την οικογένειά του ασχολήθηκε από νωρίς επαγγελματικά παίζοντας σε όλη την περιφέρεια της πατρίδας του, σε κέντρα, γιορτές, γάμους, πανηγύρια κλπ.

Συνθέσεις και δισκογραφία
Οι συμμετοχές του ως μουσικός/δεξιοτέχνης στο μπουζούκι, λέγεται[εκκρεμεί παραπομπή] ότι ξεπερνούν κάθε άλλον μουσικοσυνθέτη στη χώρα. Διεκδικεί το ρεκόρ έως σήμερα έχοντας στο ενεργητικό του πολύ περισσότερα από 20.000 τραγούδια (playbacks/recordings) σε πάρα πολλούς δίσκους, συλλογές κλπ. Ωστόσο πολλά από αυτά είναι καταχωρημένα σε δισκογραφικές κυκλοφορίες της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Τα τραγούδια που έχει γράψει ο ίδιος υπερβαίνουν επίσης τα 1800. Από το 1968 που άρχισε να γράφει τα πρώτα του τραγούδια υπάρχουν πολλές μουσικές επιτυχίες. Ενδεικτικά: «Νυχτερίδες και αράχνες»(1968) , «Απόψε σ' έχω στην αγκαλιά μου» (1968) που ερμηνεύει ο Στέλιος Καζαντζίδης, σε στίχους Κ. Βίρβου, «Αγριολούλουδο» (1972), «Την Παρασκευή το βράδυ» (1972) σε στίχους Πυθαγόρα με τον Στέλιο Καζαντζίδη, «Νύχτα στάσου» (1975), με την Λίτσα Διαμάντη, και επίσης το «Υπάρχω» (1975), με τον Στέλιο Καζαντζίδη (ρεκόρ πωλήσεων). Ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια οι δίσκοι: «Το σταυροδρόμι» με τον Πάνο Γαβαλά, «Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει» – Γιώργος Νταλάρας – Γλυκερία – Δ. Κοντογιάννης σε στίχους Μανώλη Ρασούλη. Μαζί με τον Ρασούλη έγραψαν επίσης άλλους 2 δίσκους, τα: «Παίξε Χρήστο επειγόντως» με την Ελένη Βιτάλη, με τραγούδια, όπως «Οι νταλίκες» με τον Γ. Σαρρή και την Χάρις Αλεξίου, «Όλοι δικοί μας ήμαστε» και με διάφορους άλλους καλλιτέχνες.Ακολουθεί «ο Σαλονικιός», ερμηνεία: Στράτος Διονυσίου, στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος (ρεκόρ πωλήσεων). Με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο συνεργάστηκαν επίσης και σε άλλους 5 – 6 δίσκους, όπως: «Αγάπη όλο ζήλια», ερμηνεία: Λεωνίδας Βελλής, με τραγούδια όπως: «Το βραδάκι», «Συλλαβιστά­ – Ψιθυριστά» με το Λεωνίδα Βελλή, «Μη μιλάς μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς» (ο εμπορικότερος δίσκος του, πωλήσεις: 325.000 δίσκους), «Η νύχτα θέλει έρωτα» με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και την Χάρις Αλεξίου, «Τραγούδια με τους φίλους μου», σε στίχους του Λ. Χαψιάδη. Ήταν η πρώτη φορά που ένας συνθέτης κατάφερε να συγκεντρώσει 11 τραγουδιστές σε έναν δίσκο (Γιώργος Νταλάρας, Μανώλης Μητσιάς, Στράτος Διονυσίου, Ελένη Βιτάλη, Διονύσης Θεοδόσης, Δήμητρα Γαλάνη, Γιάννης Πάριος, Χάρις Αλεξίου, Μ. Βάσσου, Λίτσα Διαμάντη, Μανώλης Αγγελόπουλος) και ένα τραγούδι το τραγουδάει ο ίδιος (είναι η πρώτη φορά).

Στη συνέχεια, το 2004, το επανέλαβε με τον δίσκο «Δική μου η χαρά» (Πασχάλης Τερζής, Κώστας Μακεδόνας, Αντώνης Ρέμος, Δημήτρης Μητροπάνος, Ελένη Βιτάλη, Γιώργος Μαρίνος, Κώστας Δόξας, Γιώργος Μαργαρίτης, Γλυκερία, Μαριώ και τρία τραγούδια τραγουδάει ο ίδιος). Ξεχωρίζουν επίσης και άλλοι δίσκοι του όπως: «Μεθυσμένα τραγούδια», με τον Γιώργο Νταλάρα «Βραδιάζει» με το Στέλιο Καζαντζίδη (ρεκόρ πωλήσεων) «Λέω» με το Πασχάλη Τερζή, «Μίλα μου στον ενικό» με τον Πασχάλη Τερζή, «Ξημέρωμα 1ης Ιανουαρίου 2000 μ.Χ.», ένας δίσκος που είχε τις καλύτερες κριτικές και τραγουδούν: Μανώλης Λιδάκης, Μιχάλης Δημητριάδης, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Αρλέτα και ο Χρήστος Νικολόπουλος σε 3 τραγούδια. Μεγάλη επιτυχία του δίσκου ήταν το τραγούδι «Στων αγγέλων τα μπουζούκια». «Πάμε για ορθοπεταλιές» με τον Κώστα Μακεδόνα σε στίχους Άρη Δαβαράκη, «Ψίθυροι καρδιάς» με τους: Δημήτρη Μπάση, Εφ. Χαρίδου σε στίχους Ελένης Γιανατσούλια -από το γνωστό σήριαλ (ρεκόρ πωλήσεων). Μεγάλη επιτυχία του δίσκου ήταν το ομώνυμο «Ψίθυροι καρδιάς».«Άνθη Ευλαβείας», που τραγουδά ο ίδιος ο συνθέτης με μικρές συμμετοχές σε ένα τραγούδι η Ελευθερία Αρβανιτάκη και η Γλυκερία. «Τώρα μένω μόνος μου» σε στίχους Άρη Δαβαράκη – Ελένης Γιανατσούλια και τραγούδι Δημήτρης Μπάσης.

Η πιο πρόσφατη δισκογραφική συνεργασία του είναι στα πλαίσια της ταινίας «Μη μου λες αντίο», που έκανε ο σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης, σε στίχους Ελένης Γιανατσούλια. Τραγουδούν ο Κώστας Μακεδόνας και η Ραλλία Χριστίδου. Επίσης ο Χρήστος Νικολόπουλος μελοποίησε και ορχηστρικά δίσκους με πρωταγωνιστικό όργανο το μπουζούκι, αλλά πάντα με πρωτοποριακές εvορχηστρώσεις και ηχοχρώματα. Αυτοί είναι: «Λαϊκά περάσματα», «Ανατολικά της Ευρώπης», «Δρόμοι της Ανατολής», «Ελλήνων Πάθη», «Κυκλάμινα του Ολύμπου» με μουσικά θέματα σε διάλογο με τα χάλκινα (συμμετέχει η Μπάντα της Φλώρινας). Ένας ακόμη ορχηστρικός δίσκος και στα πλαίσια της πρώτης συνεργασίας με το γιο του Βασίλη είναι το «Όταν η βροχή». Τέλος, οι χρυσοί και πλατινένιοι δίσκοι του Χρήστου Νικολόπουλου υπερβαίνουν τους 25.

Ενδεικτική δισκογραφία
Η ενδεικτική δισκογραφία του Χρήστου Νικολόπουλου αφορά τόσο σε δικούς του δίσκους, όσο και σε συνεργασίες με πολλούς άλλους καλλιτέχνες και έχει σχετική σήμανση κάποιων από τους δίσκους που έγιναν χρυσοί/πλατινένιοι.

Συμμετοχές – Συναυλίες
Από το 1985 ο Νικολόπουλος με την ορχήστρα του λαμβάνει μέρος σε συναυλίες και σε επιλεγμένους χώρους κάνοντας έως σήμερα έντονη την παρουσία του στο χώρο της Ελληνικής μουσικής. Δύο από τις συναυλίες του ηχογραφήθηκαν και έγιναν δίσκοι. Στο γήπεδο του Παναθηναϊκού το 1987, με τη συμμετοχή 10 τραγουδιστών με τη συμμετοχή 40.000 θεατών. Το 1998 συναυλία στο Ηρώδειο με 70 μουσικούς της σύγχρονης ορχήστρας της ΕΡΤ και συμμετέχουν ως ερμηνευτές η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Κώστας Μακεδόνας, ο Δημήτρης Μπάσης με 8.000 θεατές, όπου ο ίδιος ο Χρήστος Νικολόπουλος θεωρεί πως ήταν το αποκορύφωμα της καριέρας του. Ο τίτλος του ηχογραφημένου δίσκου είναι: «Χρήστος Νικολόπουλος – Ωδείο Ηρώδου Αττικού».

Συνεργασίες ή αναφορές
Ο Χρήστος Νικολόπουλος συνόδεψε πολλούς Έλληνες τραγουδιστές στα μουσικά στούντιο, στις ηχογραφήσεις και έχει παίξει με το μπουζούκι του πολλά τραγούδια μεγάλων Ελλήνων δημιουργών. Το συνολικό συνθετικό έργο του Χρήστου Νικολόπουλου είναι ιδιαίτερα μεγάλο καθώς επίσης και οι συμμετοχές που έχει κάμει σε LP διαφόρων καλλιτεχνών. Πολλές από αυτές δυστυχώς δεν υπάρχουν πια παρά σε συλλεκτικές φόρμες, καθώς κυκλοφόρησαν σε δισκάκια βινυλίου και σε δισκογραφικές εταιρείες που δεν υπάρχουν σήμερα. Οι περισσότερες συμμετοχές που βρέθηκαν καταχωρημένες ως σήμερα, υπάρχουν κυρίως στην κατηγορία της δισκογραφίας. Αναφέρεται εδώ ενδεικτικά και μόνο ότι με τον συνθέτη Χρήστο Νικολόπουλο έχουν συνεργασθεί, με διάφορους τρόπους, σε δισκογραφίες, συναυλίες και άλλες εκδηλώσεις μαζί με πολλούς άλλους και οι παρακάτω ερμηνευτές, στιχουργοί και άλλοι μουσικοί συντελεστές:

Ερμηνευτές
Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Στέλιος Καζαντζίδης, Μαρινέλλα, Πόλυ Πάνου, Καίτη Γκρεϋ, Γιώτα Λύδια, Τόλης Βοσκόπουλος, Γιάννης Πουλόπουλος, Στράτος Διονυσίου, Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου, Λίτσα Διαμάντη, Γλυκερία, Δημήτρης Κοντογιάννης, Πάνος Γαβαλάς, Λεωνίδας Βελλής, Ελένη Βιτάλη, Γ. Σαρρή Μανώλης Μητσιάς, Διονύσης Θεοδόσης, Δήμητρα Γαλάνη, Γιάννης Πάριος, Μ. Βάσσου, Μανώλης Αγγελόπουλος,Πασχάλης Τερζής, Κώστας Μακεδόνας, Αντώνης Ρέμος, Δημήτρης Μητροπάνος, Κατερίνα Στανίση, Γιώργος Μαρίνος, Κατερίνα Κούκα, Κώστας Δόξας, Γιώργος Μαργαρίτης, Μαριώ, Μανώλης Λιδάκης, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Αρλέτα, Εβελίνα Αγγέλου, Στέλιος Βαμβακάρης, Εφ. Χαρίδου, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Ραλλία Χριστίδου, Καίτη Γαρμπή, Φίλη Γεωργιάδου, Αρχέλαος και Ασεβέστατη χορωδία, Μιχάλης Δημητριάδης κ.α.

Συνθέτες, στιχουργοί και άλλοι μουσικοί συντελεστές
Συνθέτες: Απόστολος Καλδάρας, Γιώργος Μητσάκης, Θεόδωρος Δερβενιώτης, Μπαγιαντέρας, Μ. Μπακάλης, Γιώργος Ζαμπέτας, Μίκης Θεοδωράκης, Δ. Πάνου, Γιάννης Σπανός, Βασίλης Τσιτσάνης, Μάνος Λοϊζος, Μίμης Πλέσσας, Δήμος Μούτσης, Νάκης Πετρίδης, Βασίλης Βασιλειάδης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Σπύρος Ιωαννίδης, Μάρκος Βαμβακάρης, Στέλιος Χρυσίνης, Στέλιος Πειραιώτης, Μίμης Τραϊφόρος, Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Μανώλης Ρασούλης κ.α. Στιχουργοί: Κ. Βίρβος, Πυθαγόρας, Μ. Παπανικολάου, Ν. Ρασούλης, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Λ. Χαψιάδης, Άρης Δαβαράκης, Ελένη Γιανατσούλια, Στέλιος Χρυσίνης, Στέλιος Πειραιώτης, Άκης Σμυρναίου, Ανέστης Αθανασίου, Λίνα Νικολακοπούλου κ.α.

Βιβλία του συνθέτη
Έχουν εκδοθεί γύρω στα 12 βιβλία με τραγούδια του, σε νότες (παρτιτούρες), για πιάνο από τις εκδόσεις Φ. Νάκα.Στο τέλος του 2000, με τη συνεργασία του Κ. Γανωσέλη, μετά από μακρόχρονη έρευνα εκδόθηκε ένα βιβλίο του, με διδακτικό χαρακτήρα. Ο τίτλος του είναι «Οι λαϊκοί δρόμοι». Συνοδεύεται από ένα CD όπου ακούγονται όλοι οι λαϊκοί δρόμοι με το μπουζούκι του Χρήστου Νικολόπουλου και με πολλά μουσικά παραδείγματα. Επίσης τα κείμενα υπάρχουν και στα Αγγλικά.

Πηγές
Καλογερόπουλος Τάκης, Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001
Ενδεικτικές πηγές
Α. Βιογραφικά στοιχεία για τον ίδιο, τη συζυγό του και την υπόλοιπη οικογένειά του: [1][νεκρός σύνδεσμος][2][νεκρός σύνδεσμος]
Β. Για διάφορους δίσκους, συνεργασίες με τραγουδιστές και άλλους μουσικούς συντελεστές: [3][νεκρός σύνδεσμος]
Για τους πάνω από 90 δίσκους του (LP και CD) δες και Π. Δραγουμάνου «Οδηγό Ελληνικής Δισκογραφίας 1950-1997»).
Επίσης σχετικά στοιχεία στο περιοδικό «Δίφωνο» αρ. 61, σελ. 153. [4][νεκρός σύνδεσμος][5][6][νεκρός σύνδεσμος][7][νεκρός σύνδεσμος][8][νεκρός σύνδεσμος]
Γ. Για πρόσφατες συναυλίες Χρήστου Νικολόπουλου και της ορχήστρας του. Περιοδείες σε όλη την Ελλάδα
Δ. Γενικές πηγές για μουσική – συνθέτες: Πρόγραμμα “ΠΟΛΥΜΝΙΑ” – Θησαυρός της Ελληνικής Μουσικής Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος – ΛΙΛΙΑΝ ΒΟΥΔΟΥΡΗ Σύλλογος οι Φίλοι της Μουσικής
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επίσημη ιστοσελίδα [9]
Λήμμα για τον συνθέτη στην musipedia.gr