Ekatarina Velika bio je jedan od najznačajnijih rok bendova Jugoslavije tokom osamdesetih i devedesetih godina dvadesetog veka, sa pevačem i gitaristom Milanom Mladenovićem i klavijaturistkinjom Margitom Stefanović kao konstantama tokom njegovog postojanja.

Bend nastaje u Beogradu 1982. godine, pod prvobitnim imenom “Katarina II”, nakon raspada Mladenovićevog prethodnog benda, Šarlo akrobata. Na prvom albumu postavu su činili Milan Mladenović na gitari i vokalu, Margita Stefanović na klavijaturama, Dragomir Mihailović na gitari, Bojan Pečar na bas gitari i Ivan Vdović na bubnjevima. Mladenoviću, Mihailoviću i Vdoviću, međutim, ovo nije bio prvi zajednički bend — oni su krajem sedamdesetih bili deo sastava Limunovo drvo, a Vdović je upravo bio i član Šarla akrobate.

Prvi album, Katarina II, objavljen 1984. godine, premda nije postigao značajan komercijalni uspeh, pun je metafora u Mladenovićevim tekstovima, kao i izvesnih “new wave” tendencija, a kao najpoznatije numere ističu se “Aut” i “Radostan dan”. Nakon izlaska albuma, Mihailović dobija zatvorsku kaznu, te tokom njegovog boravka u zatvoru biva izbačen iz benda. Nakon izlaska iz zatvora, tvrdio je da ima autorska prava na ime Katarina II, te je bend bio primoran da promeni ime u Ekatarina Velika. U međuvremenu, i Vdović napušta bend i zamenjuje ga bubnjar Ivan Fece.

Drugi studijski album, Ekatarina Velika iz 1985. godine, stilistički sličan svom prethodniku, donosi prve značajne hitove, među kojima su “Oči boje meda”, “Modro i zeleno” i “Tatoo”. U ovom periodu bend je konstantno nastupao širom Jugoslavije, što je obezbedilo široku popularnost među slušaocima, koju je do maksimuma doveo treći studijski album iz 1986. godine, S vetrom uz lice. Ako ih je prethodni album podigao u svet popularnosti, S vetrom uz lice ih je zapečatio na tom mestu velikim hitova poput “Ti si sav moj bol” i “Kao da je bilo nekad”. Bubnjar Fece je na ovom albumu smenjen Ivanom Rankovićem zbog odsluženja vojnog roka. U novembru 1986. godine nastupaju u zagrebačkom “Kulušiću”, gde snimaju živi album Live 1986, koji objavljuju početkom 1987. godine. Ranković napušta bend i novi bubnjar postaje Srđan Todorović.

Sledeći album, Ljubav iz 1987. godine često se smatra najboljim projektom benda i donosi hitove poput “Zemlja”, “Pored mene”, “Ljubav”, “7 dana” i “Ljudi iz gradova”. Dve godine kasnije objavljuju album Samo par godina za nas koji je konceptualno vrlo sličan svom prethodniku, ali sporijeg tempa i vidno tmurnije atmosfere kao odgovor na već vidljive tenzije unutar tadašnje države, koje bi kulminirale devedesetih godina. Veći hitovi iz ovog perioda su “Srce”, “Krug” i “Par godina za nas”.

Bend ubrzo podleže promenama u postavi, gde Todorović i Pečar napuštaju bend i bivaju zamenjeni bubnjarom Markom Milivojevićem i privremenim basistom Miškom Plavim, koji bi nastupao na koncertima. Na sledećem albumu, Dum dum iz 1991. godine, međutim, bas sviraju Dušan Petrović i Slobodan Božanić. Ovaj album je zvučno i tekstualno najmračniji i najsumorniji od svih projekata benda, usled stanja u Jugoslaviji i izvesnosti građanskog rata. Sušti kontrast, međutim, bio je sledeći album iz 1993, Neko nas posmatra, sa vidno svetlijom atmosferom, pozitivnijim idejama i optimističnom jednostavnošću. Basista na ovom albumu je Dragiša Uskoković. Ovaj projekat, znatno prostijih tekstova i aranžmana, ispostaviće se kao poslednji album Ekatarine Velike.

Nakon koncerta u Budvi u avgustu 1994. godine, Milan Mladenović je hospitalizovan, te je otkriveno da ima rak pankreasa. Preminuo je 5. novembra 1994. godine u Beogradu. Sa smrću Milana Mladenovića, Ekatarina Velika prestaje sa postojanjem. Bojan Pečar umro je od srčanog udara 13. oktobra 1998. godine u Londonu, a Margita Stefanović podleže komplikacijama side 18. septembra 2002. godine u Beogradu.

Od momenta prestanka rada benda izdate su brojne žive i studijske kompilacije, među kojima je najnoviji živi album EKV Unplugged Skopje 1992, objavljen u oktobru 2022. godine, zaslugom Zadužbine Milana Mladenovića.